Στάδια του καρκίνου του μαστού
Μόλις γίνει η διάγνωση του καρκίνου του στήθους ή ενός κακοήθους όγκου, η ομάδα των γιατρών που περιθάλπει τον ασθενή καθορίζει το στάδιο της νόσου, το πόσο δηλαδή η ασθένεια έχει προχωρήσει.
Αυτό είναι σημαντικό γιατί βοηθά τους γιατρούς να αντιμετωπίσουν καλύτερα τη νόσο και να μειώσουν τον κίνδυνο. Το κάθε στάδιο καθορίζεται βάσει:
- Του μεγέθους του όγκου
- Τον αριθμό των λεμφαδένων που έχουν διηθηθεί
- Των κοντινότερων λεμφαδένων στη μασχαλιαία περιοχή
- Των ενδείξεων μετάστασης του καρκίνου σε άλλα όργανα
Ο πιο συχνός τύπος καρκίνου του στήθους είναι το in situ πορογενές καρκίνωμα του μαστού, όπου ο καρκίνος ξεκινά στους γαλακτοφόρους αδένες.
Τι είναι το In Situ ενδοπορικό Καρκίνωμα του μαστού (Ductal Carcinoma in Situ, DCIS):
Το in situ ενδοπορικό καρκίνωμα (Ductal Carcinoma in Situ, DCIS) αποτελεί σήμερα μια ιδιαίτερα συχνή διάγνωση αρχόμενης κακοήθειας κατά τον προληπτικό μαστογραφικό ή υπερηχογραφικό έλεγχο. To 80% των περιστατικών DCIS παρουσιάζουν αποτιτανώσεις ανιχνεύσιμες στην μαστογραφία ή και στον υπέρηχο.
Οι λέξεις “in situ“ σημαίνουν στα λατινικά “επί τόπου”. Σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε “τοπικό πορογενές καρκίνωμα¨. Το DCIS αποτελείται από καρκινικά κύτταρα που αναπτύσσονται μέσα σε ένα γαλακτοφόρο πόρο, τα οποία, σε αντίθεση με τον διηθητικό καρκίνο, δεν διασπούν την βασική του μεμβράνη, δεν επεκτείνονται πέρα από αυτόν και δεν μπορούν να διηθήσουν και να δώσουν μεταστάσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί τα κύτταρα αυτά δεν διαθέτουν τις απαραίτητες βιολογικές ικανότητες για μετακίνηση και επιβίωση μακριά από την αρχική τους θέση. Έτσι, ουσιαστικά το in situ πορογενές καρκίνωμα αποτελεί μια προκαρκινική βλάβη. Χωρίς δυνατότητα για μεταστάσεις, το DCIS, δεν αποτελεί απειλή για την ζωή.
Το πρόβλημα με το DCIS είναι, πως, αν δεν αντιμετωπισθεί, σε ποσοστό περίπου 30-50%, θα μετατραπεί σε διηθητικό καρκίνο του μαστού που μπορεί να απειλήσει την ζωή με μεταστάσεις. Μελέτες δείχνουν ότι αν το DCIS δεν αντιμετωπισθεί εντός 10 ετών εξελίσσεται σε πορογενές διηθητικό καρκίνωμα στο ίδιο 4 μόριο. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος διάκρισης των περιπτώσεων, που χωρίς θεραπεία δε θα εξελιχθούν σε καρκίνο. Έτσι, όλες οι περιπτώσεις in situ καρκινώματος αντιμετωπίζονται ως δυνητικά κακοήθεις.
Πώς γίνεται η διάγνωση του DCIS;
Το 80% των DCIS εντοπίζονται με την μαστογραφία και συμπληρωματικά με το υπερηχογράφημα υψηλής ευκρίνειας με τη μορφή συρρεουσών αποτιτανώσεων (μη ψηλαφητή βλάβη). Μόλις το 20% δίνει κλινικά συμπτώματα.
Τα κλινικά συμπτώματα που μπορεί να δώσει το DCIS είναι:
-
Ψηλαφητή μάζα ή σκληρία (τότε η πιθανότητα διηθητικού καρκίνου είναι μεγάλη)
- Έκκριμα (υγρό) από την θηλή, συχνότερα αιματηρό ή ορώδες
- Δερματική αλλοίωση της θηλής (νόσος του Paget)
Οι αποτιτανώσεις είναι εναποθέσεις αλάτων ασβεστίου που εμφανίζονται στην μαστογραφία σαν μικροσκοπικά λευκά στίγματα με ποικίλα σχήματα. Η μαστογραφία και το σύγχρονο υπερηχογράφημα ως διαγνωστικό μέσα έχουν υψηλή ευαισθησία στην ανίχνευση του DCIS. Οι δυνατότητες αυτές φαίνονται να αυξάνονται με την εμπειρία του εξεταστή. Όσον αφορά τη μαγνητική τομογραφία μαστών (MRI), αυτή χρησιμοποιείται στο DCIS βοηθητικά, αν υπάρχουν διαγνωστικές ανακρίβειες ή για την αξιολόγηση του μεγέθους της βλάβης και της πολυκεντρικότητας (παρουσία πολλαπλών εστιών στον ίδιο μαστό).
1.Υπερηχογραφική Εικόνα In Situ.Εικόνα αρχείου Δρ. Ειρήνης Αγγελίδου.
2. Συρρέουσες Αποτιτανώσεις σε μαστογραφία. Εικόνα αρχείου Δρ. Ειρήνης Αγγελίδου.
Η ύπαρξη συρρέουσων µικροαποτιτανώσεων µπορεί να είναι ένδειξη DCIS, χωρίς, ωστόσο, να σηµαίνει ότι όλες οι αποτιτανώσεις είναι ύποπτες. Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτές είναι καλοήθους µορφολογίας ή όχι, θα χρειαστούν περαιτέρω εντοπιστικές (µεγεθυντικές) µαστογραφικές λήψεις και τελικά βιοψία. Η τελική διάγνωση του πορογενούς in situ καρκινώματος γίνεται με βιοψία της βλάβης. Η βιοψία μπορεί να είναι:
- Διαδερμική, ανώδυνη βιοψία με κόπτουσα βελόνη υπό υπερηχογραφική ή μαστογραφική καθοδήγηση στην περιοχή των συρρέουσων παθολογικών αποτιτανώσεων (core biopsy).
- Κάποιες φορές το πορογενές καρκίνωμα in situ εμφανίζεται ως μόρφωμα. Τότε η διάγνωσή του γίνεται με βιοψία με κόπτουσα βελόνα (core biopsy).
- Άλλοτε πάλι εμφανίζεται ως αιματηρό έκκριμα από την θηλή και η διάγνωση γίνεται συνήθως με κυτταρολογική εξέταση ή core biopsy.
- Πλήρης εξαίρεση ολόκληρης της περιοχής των συρρεουσών παθολογικών αποτιτανώσεων. Στην περίπτωση αυτή, προηγείται εντοπισμός της μη ψηλαφητής βλάβης με ειδικό συρμάτινο οδηγό (hook wire).
Τοποθέτηση συρμάτινου οδηγού (HOOK)
Σκοπός αυτής της διαδικασίας είναι ο προεγχειρητικός εντοπισμός μη ψηλαφητών αλλοιώσεων ( συρρέουσων παθολογικών αποτιτανώσεων, ύποπτων συμπαγών μορφωμάτων) με συρμάτινο άγκιστρο (hook). Η προώθηση του αγκίστρου μπορεί να γίνει με υπερηχογραφική ή μαστογραφική καθοδήγηση. Η διαδικασία αυτή είναι ανώδυνη, απλή και σύντομη, χωρίς να χρειάζεται ειδική προετοιμασία από την εξεταζόμενη.
Η τοποθέτηση του συρμάτινου οδηγού, διευκολύνει τον χειρουργό και οδηγεί στη μείωση του χρόνου της επέμβασης, στη μείωση του όγκου του αφαιρούμενου ιστού, στο καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα και στην καθοδήγηση της ιστολογικής εξέτασης.
∆ιεγχειρητικά το παρασκεύασμα που έχει αφαιρεθεί στέλνεται για μαστογραφία-υπερηογράφημα, ώστε να διαπιστωθεί ότι η περιοχή µε τις συρρέουσες παθολογικές αποτιτανώσεις ή το άτυπο μόρφωμα έχει αφαιρεθεί πλήρως και κατόπιν στέλνεται για ιστοπαθολογική εξέταση. Επίσης αξιολογείται η απόσταση της αλλοίωσης από τα όρια του εκτομής του παρασκευάσματος, για να κριθεί εάν απαιτείται ευρύτερος χειρουργικός καθαρισμός. Σε αρκετές περιπτώσεις στην περιοχή της εκτοµής τοποθετούνται µεταλλικοί δείκτες (clips), ώστε αν χρειαστεί επιπλέον συμπληρωματικό χειρουργείο ή ακτινοθεραπεία, να είναι εύκολος ο εντοπισµός της προηγηθείσας επέµβασης.
Στις συρρέουσες μικροαποτιτανώσεις δεν πρέπει να διενεργείται ταχεία (διεγχειρητική) βιοψία της βλάβης, διότι τα αποτελέσματα είναι σε υψηλό ποσοστό ψευδώς θετικά ή ψευδώς αρνητικά, αλλά να αναμένουμε την τελική ιστολογική, που θα θέσει και την απόλυτα ορθή διάγνωση.
Τοποθέτηση συρμάτινου οδηγού (hook) υπό μαστογραφική καθοδήγηση.
Αρχείο Δρ. Ειρήνης Αγγελίδου.
Έκταση και βαθμός κακοήθειας DCIS
Η βαθµονόµηση του DCIS πραγματοποιείται µε βάση τα νεοπλασματικά κύτταρα, που παρατηρούνται µμικροσκοπικά. Αυτή έχει να κάνει µε τη διαφοροποίησή τους σε σχέση µε τα φυσιολογικά κύτταρα του µαστού και το πόσο γρήγορα πολλαπλασιάζονται. Το µέγεθος και ο βαθµός (Grade) αποτελούν συνήθως δείκτη πιθανότητας µετατροπής του DCIS σε διηθητικό καρκίνο. Επίσης, η θεραπεία του DCIS εξαρτάται σημαντικά από την έκτασή του και το grade (βαθμό κακοήθειας). Έτσι, λοιπόν:
Χαµηλού βαθμού DCIS: Τα καρκινικά κύτταρα μοιάζουν αρκετά µε τα φυσιολογικά και πολλαπλασιάζονται αργά.
Ενδιάµεσου βαθμού DCIS: Τα καρκινικά κύτταρα µμοιάζουν λιγότερο µε τα φυσιολογικά και αναπαράγονται ταχύτερα.
Υψηλού βαθμού DCIS: Τα καρκινικά κύτταρα είναι πολύ άσχημα διαφοροποιημένα από τα φυσιολογικά και αναπαράγονται ταχέως.
Τοποθέτηση clip μετά από αφαίρεση αποτιτανώσεων με συρμάτινο οδηγό (hook).
Αρχείο Δρ. Ειρήνης Αγγελίδου.
Θεραπεία DCIS
Χειρουργική επέµβαση
1. Ογκεκτομή ή 4εκτομή:
- Εάν το DCIS είναι low grade (χαμηλού βαθμού κακοήθειας) και αφορά σε μία μικρή μόνο περιοχή του μαστού, τότε γίνεται μία ευρύτερη εκτομή ή 4εκτομή με την οποία επιτυγχάνεται πλήρης χειρουργική εξαίρεση του προσβεβλημένου πόρου.
- Εάν το DCIS είναι intermediate (μέσης κακοήθειας) ή high grade (υψηλής κακοήθειας) και αφορά μόνο σε ένα τμήμα του μαστού, τότε γίνεται ευρεία εκτομή της περιοχής του μαστού που πάσχει και εφαρμόζονται μέθοδοι ογκοπλαστικής χειρουργικής για άριστο αισθητικό αποτέλεσμα. Τα ελεύθερα όρια εκτομής ορίζονται ως no ink on tumor margins.
Στις παραπάνω περιπτώσεις, συνιστάται συμπληρωματικά ακολούθως :
- μετεγχειρητική ακτινοθεραπεία του χειρουργηθέντος μαστού (διότι μειώνει τον κίνδυνο υποτροπής για διηθητικό και μη καρκίνο μετά την ογκεκτομή κατά 50 % – 60%. ). Σε ασθενείς με ευνοϊκά προγνωστικά στοιχεία (χαμηλής ή μέσης κακοηθείας- low ή intermediate grade, ηλικία >50 ετών, ικανοποιητικά όρια υγιούς εκτομής 5 χιλ. και απουσία νεκρώσεων comedo) μπορεί να παραληφθεί η ακτινοθεραπεία και ενδεχομένως και ενδοκρινική θεραπεία.
- μετεγχειρητική συστηματική θεραπεία (προφυλακτική ορμονοθεραπεία) για 5 έτη με Tamoxifen 20mg
2. Μαστεκτομή. Ενδείξεις μαστεκτομής:
- Πολυκεντρικό DCIS: πολυκεντρικές συρρέουσες αποτιτανώσεις ύποπτης μορφής
- Απόρριψη Ακτινοθεραπείας
- DCIS > 5 εκατοστά (το DCIS καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα του μαστού) ή βρίσκεται σε δύο διαφορετικά τμήματα του μαστού, τότε ανεξάρτητα από το grade, συνιστάται μαστεκτομή με άμεση αποκατάσταση
- Δεν μπορεί να αφαιρεθεί η βλάβη επί υγιούς μετά από επανεκτομή
-
Ισχυρό οικογενειακό ιστορικό με καρκίνο μαστού
Σε αρκετές, επιλεγμένες περιπτώσεις πραγματοποιείται και µαστεκτοµή µε διατήρηση του δέρματος και της θηλής. Οι θεραπευτικές επιλογές είναι κάτι που πρέπει να συζητείται πάντα λεπτομερώς µε τον θεράποντα ειδικό χειρουργό µαστού.
Λεμφαδενικός Καθαρισμός Μασχάλης σε DCIS του μαστού
Το DCIS δεν επεκτείνεται στους λεμφαδένες της μασχάλης και δεν υπάρχει ένδειξη για βιοψία του λεμφαδένα φρουρού ή συστηματικού λεμφαδενικού καθαρισμού της μασχάλης. Όταν όμως πρόκειται να γίνει μαστεκτομή λόγω εκτεταμένου, πολυκεντρικού ή πολυεστιακού DCIS, τότε πραγματοποιείται βιοψία του λεμφαδένα φρουρού προληπτικά, καθώς υπάρχει στις περιπτώσεις αυτές η πιθανότητα να βρεθεί και διηθητικός καρκίνος στον αφαιρεθέντα μαστό (πιθανότητα 5-20% σε πληθυσμούς χαμηλού κινδύνου, με χαμηλό βαθμό κακοηθείας).
Παρακολούθηση μετά την θεραπεία για πορογενές καρκίνωμα in situ (DCIS) του μαστού
Οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική και συμπληρωματική θεραπεία για πορογενές καρκίνωμα in situ (DCIS) του μαστού θα πρέπει να εξετάζονται κλινικά και υπερηχογραφικά κάθε 3 μήνες για τα πρώτα έτη, ανά 6μήνες ως τα πέντε χρόνια και στην συνέχεια ετησίως. Η ψηφιακή μαστογραφία γίνεται κάθε 12 μήνες.
Ποιοι τύποι καρκίνου στο στήθος διαγιγνώσκονται ως Στάδιο 0 και 1;
Τι σημαίνει in situ;
Οι καρκίνοι στο στάδιο 0 ονομάζονται «τοπικό καρκίνωμα». Καρκίνωμα είναι ο καρκίνος και η ορολογία in situ που στα λατινικά σημαίνει επί τόπου δηλώνει ότι πρόκειται για το αρχικό σημείο, δηλαδή τοπικά. Οι 3 πιθανοί τύποι καρκινώματος είναι:
- Μη διηθητικό πορογενές καρκίνωμα του μαστού (DCIS)
- Μη διηθητικό λοβιακό καρκίνωμα του μαστού (LCIS)
- Νόσος Paget στο δέρμα της θηλής του στήθους
Τι είναι το στάδιο 0;
Το μη διηθητικό πορογενές καρκίνωμα είναι ένας μη διηθητικός καρκίνος όπου μη φυσιολογικά κύτταρα ανευρίσκονται στην εσωτερική επιφάνεια του γαλακτοφόρου αδένα. Στο στάδιο 0 τα άτυπα κύτταρα δεν έχουν εξαπλωθεί εκτός των αδένων. Πρόκειται για ένα πρώιμο στάδιο καρκίνου που είναι ιάσιμο, αλλά αν δεν ανιχνευθεί και αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να εξαπλωθεί στους περιβάλλοντες ιστούς.
Το μη διηθητικό λοβιακό καρκίνωμα του μαστού γενικώς δεν θεωρείται καρκίνος. Παρόλο που περιλαμβάνεται η λέξη καρκίνος στην ονομασία του, περιγράφει μόνο την ανάπτυξη μη φυσιολογικών και μη διηθητικών κυττάρων που σχηματίζονται στους λοβούς. Κάποιοι επιστήμονες προτιμούν τον όρολοβιακή νεοπλασία. Η ύπαρξη αυτής της νόσου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να αναπτυχθεί καρκίνος στο στήθος. Αν έχεις διαγνωστεί με LCIS, ο γιατρός σου πιθανόν να σου συστήσει κλινικές εξετάσεις στο στήθος και μαστογραφία. Στη συνέχεια, προτείνεται η κατάλληλη θεραπεία βάσει των αποτελεσμάτων των εξετάσεων αυτών.
Τι είναι το στάδιο 1;
Ο καρκίνος στο στάδιο αυτό είναι εμφανής, αλλά υπάρχει μόνο στο αρχικό σημείο εμφάνισής του, εκεί όπου τα μη φυσιολογικά κύτταρα ξεκίνησαν να αναπτύσσονται. Διαγιγνώσκεται σε αρχικό στάδιο και μπορεί να θεραπευθεί αποτελεσματικά.
Το στάδιο 1 χωρίζεται σε στάδιο 1α και 1β. Η διαφορά καθορίζεται από το μέγεθος του όγκου και των λεμφαδένων με στοιχεία καρκίνου. Στο στάδιο 1α ο όγκος είναι μικρότερος από το μέγεθος ενός φιστικού (2εκ ή και λιγότερο) και δεν έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες. Στο στάδιο 1β οι λεμφαδένες έχουν στοιχεία καρκίνου με μικρές ομάδες κυττάρων μεγέθους σχεδόν 1 κόκκου ρυζιού (0.2mm με 2.0mm) και είτε δεν υπάρχει όγκος στο στήθος είτε ο όγκος είναι μικρότερος από το μέγεθος ενός φιστικιού (2εκ ή λιγότερο). Όπως και το στάδιο 0, το στάδιο 1 θεωρείται ότι είναι ιάσιμο και με καλή πρόγνωση.
Θεραπεία καρκίνου σταδίου 0 και 1
Αν και το στάδιο 0 θεωρείται μη διηθητικό, απαιτεί άμεση αντιμετώπιση, συνήθως χειρουργική ή ακτινοβολία ή ένα συνδυασμό και των δύο. Η χημειοθεραπεία συνήθως δεν αποτελεί μέρος της αντιμετώπισης καρκίνου τόσο πρώιμων σταδίων.
Το στάδιο 1 έχει πολύ καλή πρόγνωση, αν και χρειάζεται άμεση θεραπεία, συνήθως χειρουργική ή ακτινοβολία ή και τα δύο. Αναλόγως της κατάστασης και των παραγόντων κινδύνου μπορεί να εφαρμοστεί και ορμονοθεραπεία.
Τι σημαίνει καρκίνος σταδίου 2;
Το στάδιο αυτό σημαίνει ότι ο καρκίνος αυξάνεται μεν, αλλά περιορίζεται στο στήθος ή η ανάπτυξή του έχει εξαπλωθεί μόνο στους διπλανούς λεμφαδένες. Αυτό το στάδιο χωρίζεται σε στάδιο 2α και στάδιο 2β. Η διαφορά τους ορίζεται από το μέγεθος του όγκου και αν ο καρκίνος έχει προχωρήσει στους λεμφαδένες.
Στάδιο ΙΙΑ: Δεν υπάρχει πρωτοπαθής όγκος στο μαστό, που να σχετίζεται με τα καρκινικά κύτταρα, ενώ υπάρχουν ως 3 λεμφαδένες, που έχουν καρκινικά κύτταρα ή ο όγκος είναι μικρότερος από 2 εκ και λιγότεροι από 4 λεμφαδένες έχουν καρκίνο ή ο όγκος είναι > 2 και ως 5 εκ και δεν έχει εξαπλωθεί ακόμη στους λεμφαδένες.
Στάδιο ΙΙΒ: Ο όγκος είναι > 2 και ως 5 εκ και έχει εξαπλωθεί σε λιγότερο από 4 λεμφαδένες, είτε ο όγκος είναι μεγαλύτερος από 5 εκ, αλλά δεν έχει κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες.
Θεραπεία σταδίου ΙΙ
Παρόλο που η θεραπεία που εφαρμόζεται σε περιστατικά με στάδιο ΙΙ είναι πιο απαιτητική, περιλαμβάνει χειρουργική θεραπεία ενδεχομένως σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία, ανοσο- ή ορμονοθεραπεία, ο καρκίνος σε αυτό το στάδιο ανταποκρίνεται καλά στην θεραπεία και έχει υψηλά ποσοστά ίασης.
Στάδιο ΙΙΙ καρκίνου μαστού
Όταν ο καρκίνος του μαστού έχει προχωρήσει στο στάδιο 3 αυτό σημαίνει ότι έχει επεκταθεί από την αρχική περιοχή του όγκου και μπορεί να εισέβαλε στους λεμφαδένες και στους μύες, ωστόσο δεν έχει επεκταθεί σε παρακείμενα όργανα. Παρόλο που αυτό το στάδιο θεωρείται προχωρημένο, υπάρχουν πολλές αποτελεσματικές θεραπείες που εφαρμόζονται. Χωρίζεται σε 3 στάδια: ΙΙΙΑ, ΙΙΙΒ και ΙΙΙC. Η διαφορά ορίζεται από το μέγεθος του όγκου και από το αν ο καρκίνος έχει μετασταθεί στους λεμφαδένες και στους περιβάλλοντες ιστούς.
Το στάδιο IIIA σημαίνει, είτε ότι δεν υπάρχει όγκος που να σχετίζεται με τα καρκινικά κύτταρα ή μπορεί να είναι οποιουδήποτε μεγέθους και οι παρακείμενοι ως 9 λεμφαδένες έχουν καρκίνο , είτε ότι ο όγκος είναι μεγαλύτερος από το μέσο μέγεθος ενός μικρού λεμονιού (παραπάνω από 5εκ) και ομάδες καρκινικών κυττάρων βρίσκονται στους λεμφαδένες είτε ο όγκος είναι μεγαλύτερος από το μέσο μέγεθος ενός μικρού λεμονιού (πάνω από 5 εκ) και ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε 1-3 ή 4-9 λεμφαδένες στη μασχάλη ή κοντά στο στήθος.
Το στάδιο IIIB σημαίνει ότι ο όγκος μπορεί να είναι οποιουδήποτε μεγέθους και ο καρκίνος να έχει εισβάλλει στο θωρακικό τοίχωμα ή στο δέρμα μαστού με ενδείξεις διογκωμένης φλεγμονής ή έλκη (όπως ο φλεγμονώδης καρκίνος του μαστού). Ο καρκίνος μπορεί να έχει εισχωρήσει επίσης σε ως 9 παρακείμενους λεμφαδένες.
Το στάδιο IIIC σημαίνει ότι ο όγκος μπορεί να είναι οποιουδήποτε μεγέθους και ο καρκίνος να έχει εισχωρήσει στο θωρακικό τοίχωμα ή στο δέρμα του μαστού με ενδείξεις διογκωμένης φλεγμονής ή έλκη και επίσης ο καρκίνος να έχει εισχωρήσει σε 10 ή περισσότερους λεμφαδένες της μασχάλης, είτε σε υποκλείδιους λεμφαδένες ή σε έσω μαστικούς λεμφαδένες και σε μασχαλιαίους λεμφαδένες του επιπέδου Ι και ΙΙ, είτε σε σύστοιχους υπερκλείδιους λεμφαδένες.
Ο καρκίνος του σταδίου IIIC χωρίζεται σε εγχειρήσιμο και μη εγχειρήσιμο στάδιο. Ωστόσο, το ότι δεν είναι εγχειρήσιμός ο όγκος δε σημαίνει ότι δεν είναι ιάσιμος. Σημαίνει ότι μια χειρουργική επέμβαση τη δεδομένη χρονική στιγμή δε θα ήταν αρκετή για απαλλαγή από τον όγκο. Θα πρέπει για αρχή να χρησιμοποιηθεί κάποια άλλη μέθοδος (χημειοθεραπεία, ανοσο-ορμονοθεραπεία, ακτινοθεραπεία) για να μικρύνει ο όγκος, όσο περισσότερο γίνεται, πριν από τη χειρουργική επέμβαση.
Θεραπεία σταδίου ΙΙΙ
Περιλαμβάνει πολλές επιλογές όπως μαστεκτομή και ακτινοβολία ως τοπική θεραπεία και χημειοθεραπεία, ανοσο-ορμονοθεραπεία ως συστηματική θεραπεία. Η πλειοψηφία των ασθενών που έχουν τη νόσο σε αυτό το στάδιο ανταποκρίνονται καλύτερα όταν εφαρμόζεται ένας συνδυασμός θεραπειών.
Στάδιο ΙV καρκίνου
Στο στάδιο αυτό ο καρκίνος έχει μετασταθεί και σε άλλα όργανα του σώματος όπως ο εγκέφαλος, τα οστά, οι πνεύμονες και το ήπαρ.
Παρόλο που το στάδιο IV θεωρείται ότι δε θεραπεύεται, η πρόοδος της ιατρικής επιστήμης βοηθά πολλές γυναίκες να επιμηκύνουν τη διάρκεια της ζωής τους αντιμετωπίζοντας την ασθένεια ως χρόνια. Με σωστή υποστήριξη και ιατρική φροντίδα, αλλά και προσωπική προσπάθεια και θέληση από τον ίδιο τον ασθενή, η νόσος μπορεί να ανταποκριθεί στις θεραπείες και να επιμηκυνθεί έτσι η διάρκεια της ζωής του για αρκετά χρόνια.
Θεραπεία καρκίνου σταδίου IV
Οι θεραπευτικές επιλογές ποικίλλουν ανάλογα με τη βιολογία του πρωτοπαθούς όγκου και των μεταστάσεών του, όπως προσδιορίζεται μέσω core biopsy ανώδυνα για την ασθενή, που θα καθοδηγήσει την επιλογή των συστηματικών θεραπειών (χημειο-, ανοσο- και ορμονοθεραπεία και νέες μοριακές θεραπείες). Επίσης οι επιλογές εξαρτώνται από τον τόπο που ζει η ασθενής, την πρόσβασή της σε ειδικούς ιατρούς και την επιθυμία της να δοκιμάσει νέες, πρωτοποριακές θεραπείες, που βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, εκτός από την εξειδικευμένη ιατρική ομάδα που περιθάλπει την ασθενή, σημαντικό ρόλο παίζουν οι φίλοι και η οικογένειά της.